ακόρυφος

-η, -ο (Α ἀκόρυφος, -ον) [κορυφή]

νεοελλ.

αυτός που δεν έχει κορυφή ή του έχουν κόψει την κορυφή (ειδικά στα οικόσημα)

αρχ.

1. αυτός που δεν έχει αρχή

«ἀκόρυφος καὶ ἀκατάστροφος» — χωρίς αρχή και τέλος (Διον. Αλ.)

2. ο αναρίθμητος.